GGZ Groep logo

Angst als onderdeel van de ontwikkeling

Angst is een onderdeel van het leven en beschermt mensen voor gevaar. Ook kinderen kennen angsten. Tijdens verschillende levensfasen zijn er specifieke dingen waar een kind bang voor is. Deze angsten horen bij de ontwikkeling en worden dan ook als normaal beschouwd.

Baby’s kunnen schrikken van plotselinge harde geluiden, dingen die ze eng vinden om te zien of van mensen die hen hebben laten schrikken. Jonge peuters (half jaar-2 jaar) kunnen angstig worden van vreemde mensen. Dit kunnen ook oma’s of opa’s zijn, wanneer zij hen niet regelmatig zien. Peuters ervaren vaak angst als zij hun moeder even niet meer zien. Dit is een soort verlatingsangst.

Iets oudere peuters (2 -4 jaar) zijn bang voor straf. Ze weten op een gegeven moment dat ze gestraft kunnen worden voor iets wat ze doen, maar ze zitten wel in een leeftijdsfase dat ze veel dingen uitproberen. Verder kunnen ze angst ontwikkelen voor bloed of dieren.

Kleuters ervaren weer andere angsten, zoals bang zijn in het donker, of bang zijn als ze een wondje hebben. Vanaf 6 jaar kunnen kinderen gewetensangst hebben bij een schaamtegevoel, of een schuldgevoel. In de leeftijdscategorie van 6 tot 12 jaar kunnen kinderen bang zijn voor een scheiding of voor de dood wanneer ze dat eerder hebben meegemaakt in hun omgeving.

Een kind in de leeftijd van 6 tot 12 is vaak bang om te falen. Daarnaast is het erg gevoelig voor meningen van andere mensen of kinderen. De puberteit is een tijd waar de hormonen in het spel komen en onzekerheid om de hoek komt kijken. Ze kunnen angsten hebben voor zaken als oorlogen, bang zijn om ziek te worden, bang zijn om afgewezen te worden of ‘niet in de smaak’ te vallen.

Angststoornis bij kinderen

Ook kinderen en jongeren kunnen een angststoornis ontwikkelen. Verschillende risicofactoren spelen een rol bij het ontstaan hiervan. Het ontstaan van een angststoornis bij kinderen is een ingewikkeld samenspel van factoren. De persoonlijkheid en opvoeding van een kind kunnen het risico vergroten, of bijvoorbeeld een traumatische gebeurtenis. Maar ook factoren zoals temperament, piekeren en voorbeeldgedrag van leeftijdsgenootjes spelen een rol bij het ontstaan van een angststoornis. Of een stoornis al dan niet ontstaat, hangt af van de aanwezigheid van beschermende factoren, zoals zelfwaardering en geloof in eigen kunnen. Andere beschermende factoren zijn aangeleerde copingstrategieėn, zoals strategieėn om zichzelf af te leiden en strategieėn gericht op het probleem in plaats van op vermijding. Tot slot kan sociale steun bescherming bieden aan een kind of jongere.

Copyright © 2010 - 2024 GGZ Groep, Alle rechten voorbehouden
Disclaimer - Sitemap